Śmiało można założyć, że metod nauki języka jest tyle, ile osób próbujących go sobie przyswoić. Ciężko jest znaleźć jedną, uniwersalną metodę, która zadziała w każdym przypadku. O ile w ogóle może ona istnieć. Dlatego też, zamiast skupiać się na szukaniu jakiegoś „magicznego” sposobu na opanowanie języka, powinno się z nim po prostu obcować. Nie można jednak z tym przesadzać, bo szybko można się zniechęcić. Jak więc do tego podejść? Oto kilka zasad, które pozwolą skutecznie i relatywnie szybko nauczyć się języka obcego.
Jak podejść do nauki języka?
Przede wszystkim trzeba sobie uświadomić, czym tak naprawdę jest język — środkiem komunikacji międzyludzkiej. W nauce języka nie chodzi więc o zdawanie testów, czy zdobywanie certyfikatów, ale o możliwość porozumiewania się z innymi ludźmi. I właśnie z takim nastawieniem powinno się do niej podchodzić.
Ponadto nie można oceniać swojej wartości przez pryzmat aktualnych umiejętności. Nie powinno się zrażać początkami. Każdy popełnia bowiem błędy i nie można skupiać się przede wszystkim na nich. Ich stopniowa eliminacja przyjdzie z czasem, wraz ze wzrostem oswojenia z danym językiem. Dzięki temu można poradzić sobie z towarzyszącym nauce stresem.
O czym pamiętać zaczynając naukę języka?
Podchodząc do nauki języka, dobrze jest mieć na uwadze trzy bardzo proste zasady — zróżnicowania, systematyczności i równowagi.
Po pierwsze — zróżnicowanie
Nuda jest, zaraz po stresie, największym wrogiem nauki języka. Dlatego też konieczne jest wprowadzanie różnych form i metod zdobywania umiejętności językowych. Aby móc je skutecznie szlifować, powinno się naprzemiennie stosować wszystkie cztery formy aktywności językowej — czytanie, słuchanie, pisanie i mówienie.
Słuchanie i pisanie to tzw. wejście (input), czyli informacje dopływające z zewnątrz. Formy te pozwalają zbudować odpowiednie zasoby językowe, umożliwiające samodzielne tworzenie języka. Bez osłuchania nie ma się bowiem pojęcia o fonetyce danego języka. Natomiast bez czytania nie sposób zaznajomić się z poprawną pisownią.
Oczywiście samo przyswajanie informacji to za mało, aby móc aktywnie używać języka. Do tego potrzeba także form tzw. wyjścia (output), czyli pisania i mówienia. Dzięki nim uczeń staje się aktywnym twórcą języka. I właśnie ta aktywność jest kluczem do efektywnej nauki. Z pewnością przydadzą Ci się różnego rodzaju książki do nauki języków obcych w tym podręczniki, repetytoria, rozmówki, samouczki, słowniki i ćwiczenia, dzięki którym poznasz najważniejsze zasady językowe zarówno w formie pisemnej jak i wymowy. Na każdy dzień rozplanuj sobie określoną liczbę ćwiczeń jaką zrealizujesz, systematyczność oraz odpowiedni plan pozwoli przynieść oczekiwane efekty dużo szybciej.
W praktyce może to wyglądać tak, że przykładowo każdy dzień nauki poświęca się innej formie. Na pierwszy dzień przypadać może oglądanie jakiegoś filmiku z napisami. Na drugi czytanie jakiegoś interesującego tekstu. Na trzeci pisanie tekstu na jakiś ciekawy temat. Na czwarty zaś rozmowa z kimś posługującym się biegle danym językiem. Po wszystkim zbiera się opinie na temat swojego mówienia i pisania.
Po drugie — systematyczność
Tutaj sprawa jest dość prosta — im częściej się z czymś obcuje, tym łatwiej można to przyswoić. Trzeba jednak pamiętać, aby nie przesadzać z intensywnością nauki. Najlepiej sprawdzają się częste, ale krótkie sesje językowe.
Ma to związek z tzw. efektem początku i końca. Polega on na tym, że najwięcej zapamiętuje się z początków i końców każdej sesji. Dlatego więc nie ma sensu urządzać sobie długich, pojedynczych posiedzeń.
Zamiast tego powinno się skupić na krótkim, ale częstym obcowaniu z nauką języka. Da to znacznie lepsze efekty, niż przytłaczanie się wielogodzinnymi sesjami, z których i tak zapamięta się najwyżej pierwsze i ostanie pół godziny.
Jak to wygląda w praktyce? Najlepiej ustalić sobie, że każdego dnia poświęci się minimum 20 minut na naukę. Lub nawet rozdzielić to na dwie jeszcze krótsze sesje. Takie podejście pozwala faktycznie uczyć się każdego dnia — praktycznie każdy jest w stanie wygospodarować sobie dwadzieścia minut w ciągu dnia.
Poza tym takie małe dawki pozwalają szlifować swoje umiejętności bez przemęczania się. Są one bowiem znacznie bardziej jakościowe od dłuższych, męczących sesji i pozwalają łatwiej zapamiętać materiał.
Ponadto systematyczność wpływa korzystnie na motywację i samopoczucie, a takie małe kroczki znacznie skuteczniej prowadzą do celu.
Po trzecie — równowaga
Można śmiało powiedzieć, że są dwa sposoby przyswajania informacji językowych — świadomy, ukierunkowany wysiłek (tzw. workout) i rekreacja.
Przez ten pierwszy należy rozumieć analizę gramatyczną i fonetyczną oraz uzupełnianie słownictwa. Będą to więc m.in. tłumaczenia w dwie strony, czytanie wyjaśnień czy obcowanie z materiałami specjalistycznymi. Pod rekreacją językową kryje się zaś rozwijanie swoich zainteresowań poprzez obcowanie z danym językiem — czytanie artykułów, oglądanie filmów, słuchanie muzyki, czy nieformalne rozmowy z native speakerami.
Aby móc się skutecznie uczyć języka obcego, konieczne jest odpowiednie zbilansowanie tych dwóch sposobów.
Błędne jest więc wyniesione często ze szkoły przekonanie, że do opanowania języka potrzebne jest 100% workoutu. Ogranicza to w znacznym stopniu efektywność nauki i może skutecznie do niej zniechęcić.
W praktyce oba te sposoby muszą ze sobą współgrać. Niekoniecznie w proporcjach 50/50. Zwykle lepsze efekty osiąga się przy poświęceniu większej ilości czasu na językową rekreację. Dobrze jest to sobie przetestować, aby otrzymać najbardziej odpowiadające danej osobie proporcje. Nie chodzi tutaj oczywiście o sztywne kontrolowanie tego podziału z zegarkiem w ręce. Trzeba mieć do sprawy zdrowe podejście i nie przysparzać sobie niepotrzebnego stresu.
Podsumowanie
Skuteczna nauka języków obcych to nie rozwiązywanie kolejnych testów, czy kolekcjonowanie certyfikatów. To przede wszystkim obcowanie z danym językiem w różnych formach. Pamiętając o tym i stosując trzy bardzo proste zasady można łatwo i przyjemnie poznać jego tajniki. Już po krótkim czasie można zauważyć widoczne efekty, bez przemęczenia, nudy i niepotrzebnego stresu.
